از 17 بهمن شروع کردند به تخریب بافت چند صد ساله ی اطراف شاهچراغ به مساحت 360هکتار که دارای 2500 اثر ارزشمند تاریخی و 410 اثر ثبت شده ملی است، برای وصل کردن شاهچراغ به سید علاالدین حسین و امامزاده ابراهیم (تخریب از قسمت میان امازاده ابراهیم و شاهچراغ شروع شده)
از چند وقت پیش که این خبر رو شنیدم حس ناراحتی چنان وجودم رو پر کرده که قابل قیاس نیست. دارن شهرم رو به ورطه نابودی می کشند.
از این میترسم که دو نسل بعد از ما فقط عکس هایی از اثر های ارزشمندی که نیاکانمون برای ما به جا گذاشتند ببینند و فقط درموردش بشنون ،میترسم سالها بعد وقتی دارم توی خیابون حافظ راه میرم نه حافظیه ای باشه نه باغ جهان نمایی دیگه حوصلم سر بره دیگه بازار وکیلی نباشه که توش چرخ بزنم یا با نزدیکانم برم نارنجستان و عمارت شاهپوری یا... نگرانم برای تمدن و تاریخی که متعلق به مردم این کشوره و دارن از بین میبرنش.
با دوستم در این مورد دردودل میکردم و گله میکردم که چرا کسی صداش درنمیاد؛ بهم گفت ببین این مردم دیگه از جنس اون مردمی نیستن که سال58جلوی خلخالی درامدن و نذاشتن تخت جمشید و نابود کنن این مردم امروز دغدغه های مهم تری دارن مثل نان؛ هرکس توی سختی ها دنبال یه حاشیه ی امن برای خودشه کسی رو سرزنش نکن و سعی کن باهاش کنار بیای؛ اما من واقعا نمیتونم باهاش کنار بیام و چپاول شدن سرزمینم رو ببینم...
((نیلوفر نوشت))
خیلی دردناکه. من به این شهر عشق میورزم و دارم میبینم که چطور جلو چشمام نابودش میکنن.